തലസ്ഥാനം

പുകയില ചവച്ചു മൂണകാട്ടി 
'എവടെ പോണുടോ' ന്നു 
കുശലം ചോദിക്കുന്ന
ചാപപടിയിലെ വേപ്പുമരം

പരിഭവങ്ങള്‍ പറയാന്‍ 
നനഞ്ഞ സാരിയോട് കൂടി 
പാലത്തിലേക്ക് കയറി വരുന്ന
കറുകമാട് പുഴ

പുഴി മണലിലിരുന്നു 
രഹസ്യങ്ങള്‍ പറയുമ്പോള്‍
റോഡു വരെ ലാത്തി നടന്നു 
കാവല്‍ നില്‍ക്കുന്ന 
മൂസ റോഡിലെ കാറ്റാടി കൂട്ടം

കാണുമ്പോഴേക്കെ 
കുറുമ്പ ടീച്ചറെ പോലെ 
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പിച്ചാന്‍
ഓങ്ങുന്ന മുടി നരച്ച 
ഫിഷറീസ് സ്കൂള്‍ 

വെള്ളിയാഴ്ചകളില്‍ കണ്ണ് നനഞ്ഞു
കഥകള്‍ പറയുമ്പോ 
മൈലാഞ്ചി കൈകള്‍ കൊണ്ട്
ചേര്‍ത്തു പിടിക്കുന്ന ഉമ്മ 
കിടക്കുന്ന പള്ളിക്കാട്

പൂച്ചകളെ പൂട്ടിയ രഥത്തിലെന്നപോലെ 
വരുന്ന മീന്‍കാരന്‍ ബാവുക്ക


വട്ടമേശ സമ്മേളനം നടക്കുന്ന 
ബുഹാരുക്കാടെ
ചായക്കട

കൈ ഉയര്‍ത്തി കാണിച്ചും
ചിരിച്ചും നടന്നു പോകുന്ന നൂറു നൂറു ഇടവഴികള്‍

എന്നിരിക്കെ ,
എനിക്ക് എങ്ങിനെ 
മാറ്റി പറയാന്‍ കഴിയും!

പുനര്‍ജന്മത്തിലെ ആദ്യ ദിവസം

ജീവിതം നെയ്തുമകന്നുമടുത്തും
പര്യവസാനങ്ങളിലേക്ക്
നമ്മുടെ അവസാന ധൂളിയും
അമരുമായിരിക്കും

മൌനം കലര്‍ന്ന ഇരുട്ട് പുസ്തകത്തിന്റെ
അവസാന അവസാന താളില്‍ നിന്ന്
ഒരു കുഞ്ഞു സൂര്യനുണര്‍ന്നു
വരുമായിരിക്കും


കാത്തിരിപ്പ്‌ മുറിച്ചു
മനസ്സിളക്കി, ചിറകിനക്കി
ഭൂമിയില്‍ നിന്നൊരു പൂമ്പാറ്റ
ആദ്യം ചിറകടിച്ചുയരുമായിരിക്കും
പൂവാലന്‍ കിളികളോ വെള്ളരിപ്പ്രാവുകളോ
അതിനെ അനുഗമിക്കും

പതിയെ പതിയെ മനുഷ്യരെല്ലാം
മണ്ണ് തുടച്ചു, കണ്ണ് തിരുമ്മി
എഴുന്നേറ്റു നില്‍ക്കുമോ?
ഉണര്‍ന്നവര്‍ ഉണരാത്തവരിലെക്കൊരു
തിരയിളക്കി നാടുകളുണരവേ
ഭൂമി മുഴുവന്‍ പീലിനിവര്‍ത്തിയ പോലെയെന്ന്
ഒരു മേഘക്കുഞ് അമ്മയോട് മൊഴിയുമോ

ദിക്കറിയാതെ കൂട്ടമായി
നടന്നു നീങ്ങവേ ഒരു കൊലയാളി
കൊല്ലപ്പെട്ടവന്റെ കൈ കവര്‍ന്നു 
 മാപ്പ് പറയവേ
പരസ്പരം നെറ്റിയിലുമ്മ വെച്ചവര്‍
പൊരുത്തപ്പെടുമോ


ഒരു വിധവ
തിരിച്ചു കിട്ടിയ ഒരുത്തനെ
ചുംബിച്ചു ചുംബിച്ചു
നനച്ചു തോര്‍ത്തുമോ

ഞാനെത്ര ക്രൂരനായിരുന്നെന്നൊരു രാജാവ്!

ഞാനിനി തോല്‍ക്കില്ലെന്നൊരു കാമുകന്‍

ഊന്നു വടി ദൂരെയെറിഞ്ഞോരു
പിച്ചക്കാരന്‍


ചിത്രകഥകളിലേത്പോലെ
ഒറ്റ ഭാഷയില്‍
മനുഷ്യനും മൃഗങ്ങളും 
കിളികളും കൌതുകത്തോടോരോന്നു
ഓര്‍ത്തെടുക്കുമോ

ഒരു സ്വപ്നമുണര്‍ന്നപോലെന്നു
വിസ്മയിക്കവേ
പിന്നെയുമേതോ സംശയത്താല്‍
പരസ്പരം തൊട്ടു നോക്കുമോ?!

ഭ്രാന്തന്‍

മഴയായി തുടങ്ങി
പുഴയായി ഒഴുകി മണ്ണ് നനച്ചു
ഇല കിളിര്‍പ്പിച്ചു
പൂവിന്റെ നറുമണം പേറി കാറ്റായ് പുറപ്പെടാം

ഞാന്‍ കണ്ട സൂര്യന്‍,
 രുചിച്ച ഉപ്പ്,
കണ്ണില്‍ പോറിയ രക്തച്ചുവപ്പ് ,
മനസ്സ് പുണര്‍ന്നു
അറിഞ്ഞതൊക്കെയും
വാരി വിതറി
മുടി പാറിച്ചു അലസമായി നടക്കാം

അവബോധത്തിന്റെ രേഖയില്‍  നിന്ന്
വിശുദ്ധവും അവിശുദ്ധവുമായ
കണികകള്‍ അതിര് ലങ്ഗിച്ചു പുണരുന്നത്
ശ്വാസത്തില്‍ രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കാം

ആധാരങ്ങളും പ്രമാണങ്ങളും
താങ്ങിയൊരുത്തന്‍
മരണത്തിലേക്ക്  കയറുന്നതില്‍
ആര്‍ത്ത് ചിരിക്കാം

കുളിക്കാതെ , വിസര്‍ജിച്ചു വൃത്തിയാക്കാതെ
പൊതു മനസുകള്‍ക്കിടയില്‍
ശരീരം കൊണ്ട്
പകരത്തിനു പകരമാകാം

കവലയില്‍
' ആള് , വര്‍ണ്ണം , മണ്ണ് '
എന്നിങ്ങനെ ദൂരമിട്ട്
ജീവിതത്തെ പിരിച്ചെഴുതി
പുലമ്പി നടക്കാം

നിലാമഴ പെയ്യുന്ന   രാവുകളില്‍
ചന്ദ്രോത്സവനാളുകളെ ഓര്‍ത്ത്
രണ്ടു  നിലാത്തുള്ളി കൊണ്ട്
കണ്ണിമ നനക്കാം

ഇനി പറയൂ
ഭ്രാന്തനെന്നു
നിങ്ങള്‍ എന്നെ വിളിക്കുമ്പോള്‍
എന്ത് കൊണ്ട് എനിക്ക്
ശരീരം കുലുക്കി
പൊട്ടി പൊട്ടി ചിരിച്ച് കൂടാ ?!

തിരശ്ശീലക്കപ്പുറത്ത്

വിജയങ്ങളുടെയും തോല്‍വികളുടെയും
കണക്കെടുപ്പിനു ശേഷം
കിരീടവും നാമങ്ങളും ചാര്‍ത്തുന്ന
സന്ധ്യയില്‍
ഞാന്‍ നിന്നെ ഏത് പേരാണ് ചൊല്ലി വിളിക്കേണ്ടത്

പക്ഷിയെ ആകാശത്തോളമുയര്‍ത്തി
ഉതിര്‍ന്നുവീഴുന്ന ഒരു
തൂവല്‍ മാത്രമാകുന്ന നിന്നെ

സമയവിലയേതും നോക്കാതെ
ഒരു മണ്ണിരയുടെ പരിശീലകനാകുന്ന,
പനിനീര്‍ ചമയങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍
വെറുമൊരു കാവല്‍ മുള്ളാകുന്ന,

ഗുല്‍മോഹര്‍ ശിഖിരങ്ങളിലേക്ക്
ചുവപ്പ് വാരിയെറിഞ്ഞു
തായ് വേരായി മാറി നില്‍ക്കുന്ന നിന്നെ
എത് പേരിനാലാണ് വിളിക്കുക

പ്രണയത്തിന്റെ ചീതപ്പു പെയ്യിക്കാന്‍
ആകാശ നീലിമ മറന്നു
ഒറ്റയ്ക്ക് നിന്ന്
വിഷാദിച്ചു കറുത്ത് ഉരുണ്ടു കൂടുന്ന
നിന്നെ

ഹൃദയമോക്കെയും കൊത്തിപ്പറിച്ചു
ഒരു കൂട്ടം പറന്നു പോകവേ
പതിരുപോല്‍ നീ ബാക്കിയാകവേ
വീണ്ടുമൊരു വിത്തായി
മറ്റൊരു പച്ചത്തുരുത്തിന്റെ
വസന്ത കനവുകളിലേക്കുണരാന്‍
നോല്മ്പ് നോല്‍ക്കുന്ന നിന്നെ

അവസാന
ചെന്കുരുന്നി പൂവും പൊഴിച്ച്
സന്ധ്യ പോകുന്ന നിമിഷത്തില്‍
നിറച്ചാര്‍ത്തുകളില്ലാത്ത
വാക്കിനാല്‍
ഞാന്‍ എത് പേരാണ് ചൊല്ലി വിളിക്കുക

ആയിരത്തിപ്പന്ത്രണ്ടിലെ ആളുകളോട്

നമുക്കിടയില്‍ ആയിരത്തിയൊന്നു പൊടിപിടിച്ച
ആകാശങ്ങളുടെ ദൂരമുണ്ട്

ഇപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ പുതുയുഗത്തിന്റെ
കൊടിക്കൂറക്ക് താഴെ
ക്ലോണ്‍ ചെയ്തെടുത്ത പ്രോഫഷനലുകള്‍ മാത്രമാണ്
മുഖവും മനസ്സും ഇല്ലാത്ത ഉദ്യോഗ വസ്ത്രങ്ങള്‍ !

കേട്ടിട്ടുണ്ട് , കൊതിച്ചിട്ടുമുണ്ട്
നിങ്ങള്‍ നഗ്നപാതരായി
മണല്‍തരികളില്‍ അമര്‍ത്തിവേച്ച്ചു നടക്കുന്നത്
അരുവികളെ കൈവെള്ളയിലൂടെ ഒഴുക്കി
മൊത്തിക്കുടിക്കുന്നത്
മരങ്ങളില്‍ പുണര്‍ന്നു കയറി
പഴങ്ങള്‍ പറിച്ചു
പങ്കിട്ടു തിന്നുന്നത്

ചിലപ്പോള്‍ പ്രാര്‍ഥിച്ചതിന് ശേഷം
ചിലപ്പോള്‍ നൃത്തം വെച്ചതിനു ശേഷം
അല്ലെങ്കില്‍ വനങ്ങളിലെ
വയലറ്റ് പൂക്കളില്‍ കിടന്നു
നിങ്ങള്‍ രതിയിലേര്‍പ്പെടുന്നത്

എന്നാല്‍ ഞങ്ങളാവട്ടെ
ഇവിടെ അഴിക്കപ്പെടാത്ത പൊതികളിലാണ്

വെറുമൊരു ടിഷ്യൂ പേപര്‍ കൊണ്ട്
മലവും പാപക്കറയും വരെ തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കാനാകുന്ന
ആധുനികതയിലാണ്

ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ അറിയാതെ
കണ്ടെന്നു, കേട്ടെന്നു, രുചിച്ചെന്നു,
കരഞ്ഞെന്ന്, നനഞ്ഞെന്നു, പനിച്ചെന്നു,
ഭോഗിച്ചെന്നു, ജീവിചെന്നു ആവര്‍ത്തിക്കുന്ന
നവീനതയിലാണ്

പറയാമോ ആരെങ്കിലും ?
പൊടിപിടിച്ച ആയിരത്തിയൊന്നു ആകാശ ദൂരങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്ത് നിന്ന് !

ഉച്ച നേരത്ത് പോലും സരളവും മനോഹരവുമായി
വിശ്രമിക്കുന്ന പൂച്ചയുറക്കത്തിന്റെ
രഹസ്യത്തെ കുറിച്ച്?

പറഞ്ഞു തരുമോ
ഞങ്ങള്‍ മറന്നു പോയ ഇന്ദ്രിയങ്ങളുടെ ഭാഷ?
അല്ലെങ്കില്‍ അതോര്‍ത്തെടുക്കാന്‍
പകര്‍ന്നു തരുമോ
ആലിങ്ങനത്തോടെ
ഒരു
മിടിപ്പ്?

വീട്ടില്‍ നിന്ന് കൊടുത്തയച്ച അച്ചാര്‍

ഒരു
പാല്‍പൊടി ടിന്‍ നിറയെ
ഒസ്യെത് പോലുള്ള
ഉപദേശങ്ങള്‍

ഒറ്റക്കുള്ള
വര്‍ത്താനങ്ങള്‍

ഓര്‍മ്മകള്‍ മുറിച്ചു
കണ്ണ് തുടച്ച
സാരിത്തുമ്പിന്റെ നനവ്‌

അവരോഹണം

ഏതു ദിക്കില്‍
നിന്നായിരിക്കും
നിന്‍റെ വരവെന്ന് നിനച്ചു
നോട്ടം മുറിയുന്ന നിമിഷത്തില്‍

എന്റെ കൂടിനു മുന്നില്‍
എവിടെ നിന്നെന്നില്ലാതെ
ആയിരിക്കും
നിന്‍റെ വെള്ള ചിറകടി അമരുക

ചാഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞുമുള്ള
എന്റെ വെമ്പലിനിടയില്‍
ഒരു സ്പര്‍ശം കൊണ്ട്
തുറക്കുമായിരിക്കും
നീ
എന്റെ
താഴ്


ഒരു ചുമ്പനം കൊണ്ട്
ഉണര്‍ത്തുമായിരിക്കും
മറ്റൊരു സ്വപ്നത്തിലേക്ക്


തോളുരുമ്മി
പരന്നുയരുമായിരിക്കും
നിന്നോടൊപ്പം
ഒരു കൂട്ട് പക്ഷിയെ പോലെ

പട്ടവും കാലവും
നൂല്‍ പൊട്ടിയ
ആകാശ വഴികളിലെത്തിയാല്‍
തോന്നുമായിരിക്കും
എനിക്കെവിടെയോ ഒരു നോവ്‌

താഴോട്ടു ഒരു നോട്ടമുതിര്‍ന്നു
വീഴവെ കാണുമായിരിക്കും
പെരുമഴയില്‍
മണിക്കുന്തിരിക്കവും
ഉലുവാനും
പുകയുന്ന
അകം നനഞ്ഞൊരു വീട്

അര്‍ദ്ധവിരാമം

ദൂരെ ഒരു ഗ്രാമത്തിലെ ഇല്ലാത്ത ഇടവഴിയുടെ അറ്റത്തു പൊളിച്ചു മാറ്റിയ വീട്ടില്‍ നിന്ന് ചെവിപോലുമറിയാതെ ചില ഒച്ചകള്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ കനത്തു വരും അവിടെ കടല്‍ കരയിലെ പെങ്ങ്വിനുകളെ പോലെ മുറ്റം നിറയെ കുടിയിറക്കപ്പെട്ട ഓര്‍മകളുടെ കലപിലകള്‍ പരിഭവിച്ചു മുഖം കരി പോലെ കറുപ്പിച്ചു നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാവണം കിളവന്‍ പടിവിളക്ക് ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ മഴയെ ഉണക്കാനിടുകയോ വെയിലിനെ കുളിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നുണ്ടാവും പിന്‍വശത്തെ അമ്മൂമക്കുളം സഹികെട്ട് ഇടവഴിയിലൂടെ വന്നു വടക്കോട്ട്‌ നീളുന്ന റോഡിലേക്ക് നോക്കി നിന്ന് ഇന്നും മടങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകും ഇനിയും കഥയായിട്ടില്ലാത്ത കുറെ ചെറു വരികള്‍!

ഈഗോ

ചാക്കില്‍ കെട്ടി
പുഴക്കപ്പുറം
കൊണ്ട് വിട്ടാലും

പെട്ടിയിലാക്കി
മലന്‍ ചെരിവില്‍
എറിഞ്ഞാലും

എങ്ങിനെയെങ്കിലും
തിരികെ വന്നു ചേര്‍ന്നു
പേരിനു പിന്നില്‍ പതുങ്ങി കിടക്കും

കരുതല്‍

നെഞ്ചിലുള്ള
തീയിലേക്ക്
ആളിപ്പടരാതിക്കാനാവണം
അടപ്പിലൂതി
തീ പെരുക്കുമ്പോള്‍
ഉമ്മ
കണ്‍നിറയെ
തിരയില്ലാത്തൊരു
കടല്‍ കരുതിയിരുന്നത്!

പരിഭാഷപ്പെടുത്താനാവാത്തത്

യാ അള്ളാ
വിസ്മയിച്ചു കൊണ്ട്
ഒരു പുല്‍ച്ചാടിയെ
നോക്കിയിരിക്കവെ
അരികില്‍ വന്നു നീ മന്ത്രിക്കും
'അതിന്റെ വര്‍ണ്ണം നോക്ക്
അതിരിക്കുന്ന പുല്‍ത്തകിടി നോക്ക്
അതിനെ തൊട്ടു നില്‍ക്കുന്ന തുമ്പ പൂവ്
പൂവിന്‍ തുമ്പത്തെ ആര്‍ദ്രത !

അങ്ങിനെ, ഭൂമിയും ജീവിതങ്ങളും
പരിപാലിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ
അന്നേരം നീയെന്റെ
കുഞ്ഞു വിസ്മയങ്ങളുടെ
തമ്പുരാനാകും!

ഏതെങ്കിലുമൊന്നില്‍ മനസ്സുടക്കി
കണ്ണൊന്നു കലങ്ങുമ്പോള്‍
നക്ഷത്ര സമൂഹങ്ങളിലെ
ആകാശ ഗംഗകളിലെ
തമോ ഗര്‍ത്തങ്ങളിലെ
നിന്‍റെ തിരക്കിനിടയില്‍
നീ അരികെ വന്നു
പുതിയ വഴികള്‍ വെട്ടി
അലങ്കാരങ്ങള്‍ ഒരുക്കി
എന്റെ പുഞ്ചിരിക്കു വേണ്ടി
മറഞ്ഞു നില്‍ക്കും..

യാ അള്ളാ
ആള്കൂട്ടത്തിലെ അപ്രധാനമായ
ഒരു കഷണമായി
എന്റെ മുഖം മാറവേ

ആമസോണ്‍ നദീ തീരത്തെ
ഞണ്ടിന്റെഇറുക്കാന്‍ കാലുകളില്‍
പച്ച കുത്തുന്നതിനിടയിലും
നീയെന്നെ ഇമ വെട്ടാതെ
നോക്കുമ്പോള്‍
ഞാന്‍ കൊയ്താല്‍ തീരാത്ത
മുന്തിരിത്തോട്ടക്കാരനെക്കള്‍
ഉന്മാത്തനാകും!

ദിക്കുകളില്ലാത്ത
കടലിന്റെ രാത്രികളില്‍
ഒരു തോണിയില്‍
'അംശവും' 'പൂര്‍ണവും' ആയി
നമ്മള്‍ തനിച്ചാകവേനിന്നിലേക്ക്‌  ഉയര്തെഴുന്നെല്‍ക്കുന്ന
ഒരു കാറ്റിന്‍ കുഞ്ഞാകും

അപ്പോള്‍
ശൈമത്തോട്ടത്തിലെ
പൂവിന്റെയുള്ളിലെ
പൂവിന്റെയുള്ളിലെ
പൂവിനേയും

നിലാവിന്റെയപ്പുറത്തെ
നിലാവിന്റെയപ്പുറത്തെ
നിലാവിനെയും പുലരുന്നത്
വരെ ഉമ്മ വെക്കും..

നിന്നെ ശ്വസിച്ചു ,
നിന്നെ ഭക്ഷിച്ചു
നിന്നെ ജീവിച്ച്
മനസ്സിന്റെ ഏതെങ്കിലും
അബദ്ധ സന്ചാരങ്ങളില്‍
ഞാന്‍ വെറുമൊരു
അംശമായി മാറവേ

നീ എന്നോട് പരിഭവിക്കും

ഒരു കുന്നിന്‍ ചെരിവിലെന്നപോലെ
മറഞ്ഞു നില്‍ക്കും

മഗ്ര്ബിലെ
ഒരു സുജൂദ് കൊണ്ട്
പാവം നിന്‍റെ പിണക്കം തീരും
അമ്മയേക്കാള്‍ അധികരിച്ച്
നീ ഉള്ളിലേക്ക് ഓടിയെത്തും

യാ അള്ളാ
വീണ്ടും ആജ്ഞ പോലുള്ള
എന്റെ പ്രാര്‍ഥനകള്‍ക്കുത്തരം നല്‍കി
ഒരു നേര്‍ച്ച പക്ഷിയെ പോലെ
നീ എനിക്ക് ചുറ്റിലും
പാറി നടക്കും


ശെരിക്കും
ഒരു അടിമയെ പോലെ.