വീട്ടില്‍ നിന്ന് കൊടുത്തയച്ച അച്ചാര്‍

ഒരു
പാല്‍പൊടി ടിന്‍ നിറയെ
ഒസ്യെത് പോലുള്ള
ഉപദേശങ്ങള്‍

ഒറ്റക്കുള്ള
വര്‍ത്താനങ്ങള്‍

ഓര്‍മ്മകള്‍ മുറിച്ചു
കണ്ണ് തുടച്ച
സാരിത്തുമ്പിന്റെ നനവ്‌

അവരോഹണം

ഏതു ദിക്കില്‍
നിന്നായിരിക്കും
നിന്‍റെ വരവെന്ന് നിനച്ചു
നോട്ടം മുറിയുന്ന നിമിഷത്തില്‍

എന്റെ കൂടിനു മുന്നില്‍
എവിടെ നിന്നെന്നില്ലാതെ
ആയിരിക്കും
നിന്‍റെ വെള്ള ചിറകടി അമരുക

ചാഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞുമുള്ള
എന്റെ വെമ്പലിനിടയില്‍
ഒരു സ്പര്‍ശം കൊണ്ട്
തുറക്കുമായിരിക്കും
നീ
എന്റെ
താഴ്


ഒരു ചുമ്പനം കൊണ്ട്
ഉണര്‍ത്തുമായിരിക്കും
മറ്റൊരു സ്വപ്നത്തിലേക്ക്


തോളുരുമ്മി
പരന്നുയരുമായിരിക്കും
നിന്നോടൊപ്പം
ഒരു കൂട്ട് പക്ഷിയെ പോലെ

പട്ടവും കാലവും
നൂല്‍ പൊട്ടിയ
ആകാശ വഴികളിലെത്തിയാല്‍
തോന്നുമായിരിക്കും
എനിക്കെവിടെയോ ഒരു നോവ്‌

താഴോട്ടു ഒരു നോട്ടമുതിര്‍ന്നു
വീഴവെ കാണുമായിരിക്കും
പെരുമഴയില്‍
മണിക്കുന്തിരിക്കവും
ഉലുവാനും
പുകയുന്ന
അകം നനഞ്ഞൊരു വീട്

അര്‍ദ്ധവിരാമം

ദൂരെ ഒരു ഗ്രാമത്തിലെ ഇല്ലാത്ത ഇടവഴിയുടെ അറ്റത്തു പൊളിച്ചു മാറ്റിയ വീട്ടില്‍ നിന്ന് ചെവിപോലുമറിയാതെ ചില ഒച്ചകള്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ കനത്തു വരും അവിടെ കടല്‍ കരയിലെ പെങ്ങ്വിനുകളെ പോലെ മുറ്റം നിറയെ കുടിയിറക്കപ്പെട്ട ഓര്‍മകളുടെ കലപിലകള്‍ പരിഭവിച്ചു മുഖം കരി പോലെ കറുപ്പിച്ചു നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാവണം കിളവന്‍ പടിവിളക്ക് ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ മഴയെ ഉണക്കാനിടുകയോ വെയിലിനെ കുളിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നുണ്ടാവും പിന്‍വശത്തെ അമ്മൂമക്കുളം സഹികെട്ട് ഇടവഴിയിലൂടെ വന്നു വടക്കോട്ട്‌ നീളുന്ന റോഡിലേക്ക് നോക്കി നിന്ന് ഇന്നും മടങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകും ഇനിയും കഥയായിട്ടില്ലാത്ത കുറെ ചെറു വരികള്‍!